Omdat je partner vaak niet mee actief betrokken wordt in het ziekte- en herstelproces, begrijpt hij/zij niet altijd wat jij allemaal meemaakt en voelt. Deze persoon “moet” zich maar neerleggen bij het verander(en)de uiterlijk van zijn/haar vrouw of man, de kaalheid, de vermoeidheid, de pijn, het gebrek aan goesting, de hoogoplopende emoties, …  én moet evengoed wennen aan de chaos die gepaard gaat met de behandeling, de emoties, de confrontaties met dingen die niet meer zijn zoals jullie gewend waren. Zijn/haar rol in jullie gezin zal misschien veranderen. De kans is groot dat hij/zij zorgpartner wordt, en dat de rol van geliefde op de achtergrond komt. Dit kan zo’n grote impact hebben op zijn/haar welbevinden, dat ook bij je partner de zin om te vrijen kan verdwijnen.

Voor jouw partner is dit een proces, een verlies wat gepaard gaat met angst en verdriet. Je partner zal je waarschijnlijk hiermee niet willen belasten, want jij bent ziek en hebt het al zwaar genoeg. Echter, hij/zij heeft evengoed nood aan steun en aan een luisterend, begripvol oor. Je partner is evenzeer welkom in mijn praktijk, alleen of met jou. Want misschien ervaar jij niet voldoende last om coaching te willen, maar kan dit wel heel nuttig zijn voor jouw partner.